Kurt ile Kuzu Masalı
Bir zamanlar, yemyeşil ormanların arasında berrak suların aktığı bir dere bulunurdu. Bu derenin etrafında, huzur içinde yaşayan hayvanlar vardı. Bu hayvanlardan biri de, annesinin yanından pek ayrılmayan sevimli bir kuzucuktu.
Bir gün, annesi otlanmak için uzaklaşmak zorunda kaldı ve kuzucuğa sıkı sıkı tembih etti:
“Sevgili yavrum, ben dönene kadar sakın sürüden ayrılma ve yabancılarla konuşma.”
Kuzucuk da annesine söz verdi:
“Merak etme anneciğim, dediklerini yapacağım.”
Ancak, etrafı keşfetme merakı kuzucuğun içini kemiriyordu. Annesinin uyarılarını unutarak, dere kenarına doğru yürümeye başladı. Berrak suyun cazibesiyle eğilip su içmeye koyuldu.
O sırada, ormanın derinliklerinde aç bir kurt dolaşıyordu. Kurnaz kurt, kuzucuğu fark edince sinsice yaklaştı ve ona sert bir sesle seslendi:
“Hey sen! Ne yapıyorsun burada? Neden benim içeceğim suyu bulandırıyorsun?”
Kuzucuk korkuyla başını kaldırdı ve nazik bir sesle cevap verdi:
“Efendim, ben sadece su içiyorum. Suyu nasıl bulandırabilirim ki? Üstelik, siz yukarıdasınız, ben aşağıdayım; su sizden bana doğru akıyor.”
Kurt, kuzunun mantıklı cevabına aldırış etmeden hırlayarak konuştu:
“Geçen yıl bana hakaret ettiğini de unutmadım!”
Kuzucuk şaşkınlıkla yanıtladı:
“Ama efendim, ben daha bu yıl doğdum. Geçen yıl burada değildim.”
Kurt, bahaneler üretmeye devam etti:
“Eğer sen değilsen, kesinlikle annen ya da babandır! Sizin aileniz hep böyle saygısız!”
Kuzucuk, kurdun niyetinin kötü olduğunu anlamıştı. Hızla düşünerek, yakınlardaki iki kayanın arasındaki dar bir boşluğa doğru koştu. Kurt, büyük bedeniyle oraya sığamadı ve pençeleriyle ulaşmaya çalışsa da başaramadı. Sonunda, sinirlenerek oradan uzaklaştı.
Kuzucuk, derin bir nefes alarak annesinin yanına döndü ve başından geçenleri anlattı. Annesi onu sevgiyle kucaklayarak öğüt verdi:
“Görüyorsun yavrum, kötü niyetli olanlar her zaman bir bahane bulur. Ama sen, zekânı ve cesaretini kullanarak tehlikelerden korunabilirsin. Unutma, her zaman dikkatli ol ve yabancılara güvenme.”
Kuzucuk, annesinin bu öğütlerini aklına kazıdı ve bir daha asla annesinin sözünden çıkmadı. Böylece, ormanda huzur içinde yaşamaya devam ettiler.
İlginizi Çekebilir: Tavşan ile Kaplumbağa
